Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

H ομιλία του Πέτρου Τατούλη στην παρουσίαση του βιβλίου του

Σας ευχαριστώ όλους από βάθους καρδίας για την σημερινή σας παρουσία εδώ. Σας βλέπω εδώ, κοντά μου, φίλες και φίλοι από την Αρκαδία και από ολόκληρη την Ελλάδα, έτοιμους να συμμεριστείτε την αγωνία μου για το μέλλον του τόπου. Για έναν πολιτικό, το βιβλίο δεν είναι αποτέλεσμα λογοτεχνικής έμπνευσης, αλλά φυσική συνέχεια της δημόσιας δράσης του. Σας παραδίδω λοιπόν σήμερα τη συλλογή κάποιων κειμένων μου της τελευταίας δεκαετίας. Προτάσεις διατυπωμένες εγκαίρως και γραπτώς για να ελέγχονται εκ των υστέρων.

Δημοσιογραφική ΑΠΑΤΗ στην “Ελευθεροτυπία”! Τουλάχιστον, η έγκριτη εφημερίδα οφείλει μία απάντηση: παγίδευτηκε ή είναι στο «κόλπο»;

Με τον εντυπωσιακό πρωτοσέλιδο τίτλο «Αποστολή στη Γάζα. Ένας μαχητής της Χαμάς μιλάει στην “Ε”», διαβάσαμε στην έγκυρη «Ελευθεροτυπία» (7 Φλεβάρη 2009), το άρθρο της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ, με τίτλο «ΑΜΠΟΥ ΖΑΜΑΛΙΜ Ο 28ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΣ ΤΗΣ ΧΑΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ. “Ο Αμπάς είναι ανεπιθύμητος στη Γάζα...”».
Πέρασαν τρεις (3) ολόκληρες ημέρες και δεν είδαμε καμία αντίδραση από την ίδια την κυρία ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΑΜΑ, τη διεύθυνση της εφημερίδας, ή την ΕΣΗΕΑ και τα πειθαρχικά της όργανα.
Τι συμβαίνει;
Μία έγκριτη εφημερίδα δημοσιεύει άρθρο-ΑΠΑΤΗ μιας κυρίας που επιεικώς θα εκτιμούσαμε ως μία δημοσιοκάφρο, προβοκάτορα, ή – δυστυχώς – κάτι… χειρότερο.....

Η συνέχεια στο sybilla

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

Γιάννη Μίχα πράξε τα δέοντα που ηθικά σε χαρακτηρίζουν ως έντιμο πολιτικό.

Με αφορμή την ανάρτηση της "Παραπολιτικής", ο "ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ" τοποθετείται πολιτικά, με την ηθική αντίληψη για τη πολιτική ως λειτούργημα :
Αναφέρομαι στον διαχειριστή του blog, "ΕΔΩ ΠΕΙΡΑΙΑΣ", στον οποίον ο νομάρχης Πειραιά, κατά την αποψή μου, επέδειξε μικροψυχία και έλλειψη ψυχραιμίας. Ευελπιστώ ότι θα αναθεωρήσει στο τέλος και θα φερθεί ως πολιτικό πρόσωπο με δημοκρατικές ευαισθησίες.
Προσπαθώ να κατανοήσω αυτή τη ενέργεια ενός πολιτικού, ο οποίος ενώ ισχυρίζεται ότι ανήκει στη δημοκρατική παράταξη, η οποία έχει ΟΧΙ μόνο ως προϋπόθεση το σεβασμό του διαλόγου της ελεύθερης έκφρασης, αλλά και της ανοχής στην αντίθετη άποψη, έστω και εάν αυτή μερικές φορές καθίσταται άδικη και προσβλητική.
Στη λογική της ιδιαίτερης μεταχείρισης των πολιτικών, έστω και εάν ένας Νομάρχης ΔΕΝ έχει το ακαταδίωκτο των βουλευτών, έχει πολλά μέσα να αμυνθεί, σε αντίθεση με έναν απλό πολίτη, ο οποίος πολλές φορές αγανακτεί από την άσκηση της εξουσίας και άγεται και φέρεται υπό του κράτους του θυμού του.
Η μόνη του αντίδραση ο οργισμένος λόγος στην εκάστοτε εξουσία, από τον απλό υπάλληλο του Δήμου έως το Πρωθυπουργό της χώρας, εάν έτσι αντιδρούσαν όλοι οι κατέχοντες δημόσια αξιώματα τότε θα έπρεπε ο κάθε πολίτης να σύρεται κάθε ημέρα στα δικαστήρια.
Διάβασα πολλές αναρτήσεις και δημοσιεύσεις για αυτό το φλέγον θέμα και κατέληξα στο εξής απλό σκεπτικό :
Η συνέχεια ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Γεμίσαμε με “εκπροσώπους” που στο όνομά μας, χτίζουνε περιουσίες, με εκπομπές σε ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΝΑΛΙΑ και με θέσεις σε κυβερνητικές επιτροπές…

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ Εκπροσωπώντας εμένα, χωρίς…εμένα



Εκπροσωπώντας εμένα, χωρίς…εμένα

η Ε.Ε.Χ.Ι.(Ένωση Ελλήνων Χρηστών Ίντερνετ) αποτελεί μια Μ.Κ.Ο. που ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 90 από μερικές δεκάδες πολιτών και λειτούργησε αρχικά σαν παροχέας internet. Πρόκειται δηλαδή για μια καθαρά ιδιωτική πρωτοβουλία. Η δε, ονομασία της είναι νομικά κατοχυρωμένη κι ως εκ τούτου είναι νομότυπη (ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται). Σήμερα η Ε.Ε.Χ.Ι. είναι ουσιαστικά ανενεργή και περιορίζεται σε δευτερευούσης σημασίας δραστηριότητες.

Το θέμα όμως που προκύπτει σήμερα με την Ε.Ε.Χ.Ι. δεν είναι νομικό, αλλά ηθικό.
Ο κύριος Βασιλάκος με όχημα αυτή οργάνωση και την ιδιότητα του προέδρου της, ουσιαστικά μιλάει (σε διάφορες δημόσιες συζητήσεις ή συνεντεύξεις), ούτε λίγο ούτε πολύ, εξ ονόματος όλων των Ελλήνων χρηστών του ίντερνετ (κι εξ ονόματός σου φυσικά αγαπητέ αναγνώστη, που διαβάζεις αυτό το κείμενο), χρησιμοποιώντας τον επίτηδες ασαφή και θολό όρο «εμείς», αποφεύγοντας επιδέξια να αποσαφηνήσει ποιους ακριβώς εννοεί με το «εμείς», αφήνοντας έτσι να πλανάται η ιδέα στον κάθε αδαή (όπως εμένα πριν μερικά χρόνια), ότι όντως αυτός ο κύριος εκπροσωπεί το σύνολο των Ελλήνων χρηστών του διαδικτύου κι όχι τα μέλη (και μόνο αυτά) της οργάνωσής του.
Κι αν το καλοσκεφτεί κανείς, ο κύριος αυτός, καπηλευόμενος την ιδιότητα αυτή που επικαλείται, κάτω απ’ αυτόν τον ασαφή όρο «εμείς», έχει de facto αναγνωρισθεί από τα ΜΜΕ (κι όχι μόνο) ως πραγματικός εκπρόσωπος των Ελλήνων χρηστών του διαδικτύου, αποκομίζοντας φυσικά την προσωπική αναγνωρισιμότητα, με ότι συνεπάγεται αυτή…

Επειδή λοιπόν, το που εντάσσεται ή δεν εντάσσεται ο κάθε ανώνυμος κι επώνυμος χρήστης του διαδικτύου, δεν αποτελεί εργολαβία του κάθε κυρίου Βασιλάκου, αλλά δικαίωμα κι επιλογή που απορρέει από την ανεξάρτητη υπόσταση του καθενός από εμάς, νιώθω την ανάγκη (και υποχρέωση συνάμα) να αναρτήσω κι εγώ ανάλογη σημείωση και διευκρίνιση, πως ο παρών ιστοχώρος δεν εκπροσωπείται από κανέναν αυτόκλητο πρόεδρο Ελλήνων χρηστών του διαδικτύου, όπως κι αν λέγεται αυτός.

Αλλά ακόμη και να είχα την διάθεση και πρόθεση να ενταχτώ στην οργάνωσή του, πως θα μπορούσα να δεχτώ να με εκπροσωπεί κάποιος, που απ’ την μια πλευρά «μάχεται» υπέρ της ανωνυμίας στο διαδίκτυο κι απ’ την άλλη μας κλείνει πονηρά το μάτι, φροντίζοντας να μας υπενθυμίσει-προειδοποιήσει, λέγοντας πάνω-κάτω, «Κοιτάξτε μάγκες, καλές οι θεωρίες περί ανωνυμίας, αλλά να το έχετε υπ’ όψιν, πως κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα δεν ισχύει στην Ελλάδα και η ΔΗΕ του κυρίου Σφακιανάκη, άμα θέλει θα μπουκάρει στο σπίτι σας, στην πρώτη δυσάρεστη μαλακία που θα γράψετε».

Γεμίσαμε με “εκπροσώπους” που στο όνομά μας, χτίζουνε περιουσίες, με εκπομπές σε ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΝΑΛΙΑ και με θέσεις σε κυβερνητικές επιτροπες…

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χρηστών Internet, αρχισυντάκτης τεχνολογίας στο In.gr και όπως δηλώνει “κάνει πρώτα τεχνολογία και μετά δημοσιογραφία” στην ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΛΛΑΔΑ στην Ετ1, στο Δελτίο Ειδήσεων της ΝΕΤ και στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ.

EYXAΡΙΣΤΩ ΤΟ

http://www.pare-dose.net

ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΑΣ ΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΦΩΤΟ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΚΑΜΙΑ Ε Ε Χ Ι

Δημοσιεύτηκε στο ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ευχαριστούμε το ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ για την ενημέρωση επί του θέματος και προτρέπουμε όλους τους αναγνώστες μας να αναρτήσουν στα προσωπικά τους blogs και ιστοσελίδες την εικόνα-διαμαρτυρία.

The Alchemist

13-15 ΦΛΕΒΑΡΗ, ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Δεν ξεχνάμε τη Γάζα
Λευτεριά στην Παλαιστίνη
Απομονώστε το Ισραήλ - Όχι τη Γάζα
Κλείστε την Πρεσβεία των σιωνιστών


ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΦΛΕΒΑΡΗ, 2.00 μμ, ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Εκδήλωση αφιερωμένη στα 6 χρόνια
από τη γέννησης της "νέας υπερδύναμης"-
του παγκόσμιου αντιπολεμικού κινήματος




Στις 15 Φλεβάρη συμπληρώνονται 6 χρόνια από την ιστορική 15η Φλεβάρη του 2003, όταν πάνω από 30 εκατομμύρια άνθρωποι διαδήλωσαν ταυτόχρονα σε ολόκληρο τον πλανήτη ενάντια στην επικείμενη εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, αναγκάζοντας τότε τα επίσημα ΜΜΕ να μιλάνε για την εμφάνιση της "νέας υπερδύναμης", αυτής του παγκόσμιου αντιπολεμικού κινήματος.

Φέτος, στις 13-15 Φλεβάρη η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο, μαζί με οργανώσεις Παλαιστίνιων, Αράβων και Μουσουλμάνων, ανάμεσά τους τον Σύνδεσμο Ελληνοπαλαιστινιακής Φιλίας, την Ελληνική Επιτροπή Βοήθειας και Στήριξης Παιδιού, το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Μουσουλμάνων Γυναικών, το Ελληνοαραβικό Επιμορφωτικό και Πολιτιστικό Κέντρο, μας καλούν σε ένα τριήμερο εκδηλώσεων Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση. Το Σάββατο 14 Φλεβάρη, στις 2.00 μμ, θα πραγματοποιηθεί στο Σύνταγμα -εκεί απ' όπου ξεκίνησε πριν από 6 χρόνια το μεγάλο συλλαλητήριο που έγραψε ιστορία- μεγάλη εκδήλωση αφιερωμένη στο αντιπολεμικό κίνημα, ενώ τις υπόλοιπες μέρες θα λειτουργούν περίπτερα με υλικό από την Παλαιστίνη, video από την πρόσφατη αποστολή της Συμμαχίας στη Γάζα, εκθέσεις φωτογραφίας κλπ.

Σήμερα, η στήριξη μας προς τον Παλαιστινιακό λαό και την Αντίσταση είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Η θηριωδία που εξαπέλυσαν οι Ισραηλινές δυνάμεις κατοχής επί 22 μέρες στη Γάζα, έχουν οδηγήσει σε συνθήκες "χειρότερες από το Νταρφούρ", δηλώνει η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού. Πάνω από 1400 νεκροί και 6000 τραυματίες, η συντριπτική πλειοψηφία άμαχοι, γυναίκες και παιδιά. Ένα στα έξι κτίρια στη Γάζα καταστράφηκαν. Πάνω από 90.000 ζουν στο δρόμο ανάμεσα στα ερείπια και σε πτώματα σε αποσύνθεση. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι, από το 1,5 συνολικά του πληθυσμού, εξαρτάται από την ανθρωπιστική βοήθεια για να επιβιώσει, χιλιάδες υποφέρουν από υποσιτισμό, πάνω από 500.000 δεν έχουν πρόσβση σε πόσιμο νερό. Το 35% - 60% των καλλιεργειών έχουν καταστραφεί, τα νοσοκομεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν από τις ελλείψεις ιατροφαρμακευτικού υλικού, η ανεργία φτάνει στο 50%, 1 εκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν ηλεκτρικό.

Παρόλα αυτά, η Γάζα αντέχει, στέκεται λαβωμένη αλλά περήφανη! Το Ισραήλ προκάλεσε πόνο και καταστροφή, δεν κατάφερε όμως να νικήσει. Ούτε στρατιωτικά κατάφερε να τσακίσει το δίκτυο των δυνάμεων της Αντίστασης, ούτε πολιτικά να αποδυναμώσει και να ανατρέψει την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Χαμάς στη Γάζα. Επιπλέον, τα διεφθαρμένα αραβικά καθεστώτα στην Αίγυπτο, στην Ιορδανία και στον Κόλπο βγαίνουν πιο αποδυναμωμένα, έχοντας να αντιμετωπίσουν την κατακραυγή εκατομμυρίων οργισμένων διαδηλωτών που καταγγέλουν την στάση τους και την συνενοχή τους στα εγκλήματα των σιωνιστών στη Γάζα.

Η μάχη δεν έχει τελειώσει. Ο αποκλεισμός της Γάζας διατηρείται και ενισχύεται. Το Ισραήλ συνεχίζει να βομβαρδίζει, ο δικτάτορας Μουμπάρακ στέλνει επιπλέον στρατό στα σύνορα της Ράφα, ο Σαρκοζί και οι ηγέτες της ΕΕ μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σφίγγουν τον κλοιό και από τη θάλλασσα. Και όλοι μαζί, αρνούνται να αναγνωρίσουν την νόμιμη κυβέρνηση των Παλαιστίνιων και πιέζουν η οποιαδήποτε ανθρωπιστική βοήθεια για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης Γάζας να περνάει μέσα από τους δολοφόνους στο Τελ Αβίβ και τους συμβιβασμένους του Μαχμούτ Αμπάς στη Ραμάλα

Μαζί τους σ' αυτές τις επιθέσεις και τους βρόμικους εκβιασμούς συμμετέχει και η ελληνική κυβέρνηση. Στέλνει όπλα στους σφαγείς αμάχων και παιδιών, διατηρεί άριστες σχέσεις στρατιωτικές, πολιτικές, διπλωματικές με το το σιωνιστικό κράτος- τρομοκράτη, συμμετέχει πιστά στο πλευρό των αμερικάνων ιμπεριαλιστών και των πολέμων τους σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.

Ενάντια σ' αυτήν την κυβέρνηση που δολοφονεί από τα Εξάρχεια μέχρι τη Γάζα, χρειάζεται να ξεσηκωθούμε και να απαιτήσουμε: Κάτω τα χέρια από τη Γάζα- σταματήστε τώρα τον αποκλεισμό, Απομονώστε το Ισραήλ -κλείστε την Πρεσβεία των σιωνιστών, Λευτεριά στην Παλαιστίνη.

Όλοι εμείς, οι ακτιβιστές και οι ακτιβίστριες του αντιπολεμικού κινήματος, οι εργαζόμενοι και η νεολαία που βγήκαμε κατά χιλιάδες στους δρόμους ενάντια στην βάρβαρη επίθεση του Ισραήλ, στέλνουμε ένα δυνατό και ξεκάθαρο μήνυμα: Δεν ξεχνάμε τη Γάζα, θα συνεχίσουμε στο πλευρό της Αντίστασης μέχρι τη νίκη! Στις 13-15 Φλεβάρη θα είμαστε όλοι στο Σύνταγμα!

Όλο το τριήμερο θα λειτουργούν περίπτερα με υλικό, φωτογραφίες, προβολές

http://www.stop-the-war.gr/index.php?page=shownews&id=34

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

ΕΠΙΜΕΝΕΙ Ο ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΠΕΣΑΝ ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΥΘΥΝΗ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ...ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΟΥΝ ΟΛΟΥΣ;

ΝΕΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ ΜΑΣ ΒΡΗΚΕ...

Δεν έχει ευθύνη η Αστυνομία για όσα συνέβησαν στο χώρο του λιμένος Πειραιώς ούτε ερρίφθησαν χημικά κατά τη διάρκεια της «αιφνιδιαστικής» παρουσίας του πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ, εκεί, δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Χρ. Μαρκογιαννάκης απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ι. Διαμαντίδη, «σχετικά με τον αποκλεισμό του λιμανιού του Πειραιά από τα ΜΑΤ»...

Η συνέχεια στο ΠΡΕΖΑ TV

ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΤΡΑΚΤΕΡ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΠΟΛΗ...ΕΝΩ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΨΕΚΑΖΑΝ ΜΕ ΧΗΜΙΚΑ ΜΟΛΙΣ ΗΡΘΑΝ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ..


Η διαδήλωση τρακτέρ στην Αθήνα δεν είναι ζήτημα ελευθερίας", δήλωσε ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής από το βήμα της Βουλής απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του πρόεδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκου Αλαβάνου σχετικά με την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Κρήτης -ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Έτσι είναι Κώστα μου, άλλωστε εμείς μάθαμε σε όλη την υφήλιο τι θα πει ελευθερία, έτσι δεν είναι;
Μην κοιτάς τις φωτογραφίες με τα τρακτέρ που διαδηλώνουν στο κέντρο των Βρυξελλών, πρόκειται για λάθη των ευρωπαίων! Αντί να πλακώσουν τους αγρότες στα δακρυγόνα πριν ακόμα μπουν στην πόλη, τους επέτρεψαν να διαδηλώσουν!...


Η συνέχεια στο
ΠΡΕΖΑ TV

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Και μετά θέλετε να λύσετε το πρόβλημα το αγροτικό...

Σύμφωνα με πληροφορίες εκ των "έσω", τον πρώτο καιρό που ανέλαβε ο καινούριος Γενικός στο ΥΠ.Α.Α & Τ, "επέκρινε" τους εργαζόμενους στο Υπουργείο επειδή κάθονταν μέχρι και τις 8 το βράδυ στα γραφεία τους, διερωτόμενος "Τί κάνετε βρε παιδιά εκείνη την ώρα εδώ μέσα;;!".
Μετά τις πρόσφατες αναταραχές και ίσως και εν όψει εκλογών, ο Γενικός ζήτησε από τους εργαζόμενους να έρχονται όποιοι μπορούν και τα Σάββατα. Οι εργαζόμενοι με περιπαιχτικά και ειρωνικά σχόλια (του τύπου : Κύριε Γενικέ χαρά μου να σας βοηθήσω. Αλλά δυστυχώς δεν μπορώ!) αρνήθηκαν, με αποτέλεσμα ο Γενικός να πηγαίνει (προς τιμήν του) ΜΟΝΟΣ του το Σάββατο στο Υπουργείο!! Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εργαζόμενοι περηφανεύονται ότι "Τον κάνουν ότι θέλουν επειδή μοιάζει να μην ξέρει από αυτά..."

Και αναρωτιέμαι εγώ τώρα. Εδώ δεν μπορούν να κάνουν καλά τους συνεργάτες τους στα γραφεία τους, είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι θα βρουν λύση στα εθνικά μας προβλήματα; Ή μήπως κι αυτό είναι δάκτυλος της αντιπολίτευσης;...

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

To βιβλίο του Π. Τατούλη....


Τη Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου και ώρα 7 το βράδυ θα πραγματοποιηθεί στο ξενοδοχείο «Divani Caravel», αίθουσα Ilissos η παρουσίαση του βιβλίου του ανεξάρτητου βουλευτή Αρκαδίας, Πέτρου Τατούλη με τον τίτλο «Δεξιά- BLOG- Αριστερά, ελπίδα εμείς οι ίδιοι», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίλητος.Το βιβλίο θα προλογίσουν ο Νίκος Κωνσταντόπουλος -τ. Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο Τηλέμαχος Χυτήρης -Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ, ο Γιώργος Σιώμκος -Καθηγητής Μάρκετινγκ Ο.Π.Α, ο Γιώργος Δαρδανός –Εκδότης και ο Θανάσης Παπανδρόπουλος- Επίτιμος Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων ΔημοσιογράφωνΑπό το οπισθόφυλλο της έκδοσης προκύπτει και μια περιεκτική σύνοψη του περιεχομένου της. Πρόκειται για μια...συλλογή άρθρων, σκέψεων και παρεμβάσεων του βουλευτή, η οποία αφενός καταγράφει χαρακτηριστικά την πολιτική του εικοσαετή του διαδρομή και αφετέρου επιχειρεί να δώσει ένα νέο, προσωπικό, ανοιχτό περιεχόμενο στην έννοια της αλλαγής.«Είναι εφικτή μια “άλλη Ελλάδα”; Προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί η χώρα; Ποιο είναι το αληθινό, ουσιαστικό περιεχόμενο της φιλελεύθερης, ρεαλιστικής πολιτικής για την ελληνική οικονομία; Ποια είναι τα βήματα που θα μας εξασφαλίσουν λιγότερη διαφθορά; Πώς θα επανιδρύσουμε τα κόμματα μας, προκειμένου στη συνέχεια να επανιδρύσουμε το Κράτος μας; Πώς θα θωρακίσουμε τους θεσμούς προκειμένου να εξασφαλίσουμε κανόνες και νόμους που θα ισχύουν για όλους; Ποιοι φοβούνται και γιατί πολεμούν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις; Ποιος είναι ο ρόλος του σύγχρονου πολιτικού και πώς θα εκδημοκρατισθεί το αγκυλωμένο πολιτικό μας σύστημα; Πώς θα κερδίσουμε περισσότερη δημοκρατία; Πώς αποδομείται στην ίδια την κοινωνία το ψευτοδίλημμα “Δεξιά- Αριστερά”; Ποια είναι η επανάσταση που φέρνουν στην επικοινωνία τα new media και ποιες δυνάμεις απελευθερώνονται μαζί τους;». Αυτά είναι ορισμένα από τα κρίσιμα ζητήματα, στα οποία παίρνει θέσεις και καταθέτει προτάσεις ο κ. Πέτρος Τατούλης.H πορεία προς τη διαγραφή: Μια διαδρομή που ξεκινά από το Σεπτέμβριο του 2003 και την τοποθέτησή του σχετικά «με τον ρόλο του σύγχρονου πολιτικού στην Ελλάδα του αύριο» έως τις θέσεις που εξέφρασε λίγο μετά τη διαγραφή του, τον Νοέμβριο του 2007. Εμβόλιμα μια από τις περιβόητες επιστολές του κ. Τατούλη στο Μαξίμου για τα έργα και τις ημέρες του παρολίγον αυτόχειρα πρώην γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού, με κοινοποίηση στο πρωθυπουργικό γραφείο…Αυτό είναι το περιεχόμενο τις πρώτης ενότητας του βιβλίου, με τίτλο «Αναζητώντας την υπέρβαση. Η διαγραφή!»Η δεύτερη ενότητα καταπιάνεται με ζητήματα που άπτονται της δημόσιας διακυβέρνησης: «Ποιοι είμαστε», το εκλογικό σύστημα και τα εκλογομαγειρέματα , οι μεταρρυθμίσεις και ο συντηρητισμός, «Ποια επανίδρυση;» , «προς μια “ακομματίκ” αυτοδιοίκηση, «η δαιμονοποίηση του άρθρου 16» επιχειρούν να καταγράψουν τις παθογένειες του ελληνικού κράτους και του κομματικού συστήματος και να προτείνουν ασφαλώς ρεαλιστικές λύσεις για το αύριο. Σειρά έχουν οι παθογένειες πολιτικού τύπου, στις οποίες διασταλτικά προστίθενται το σαράκι της διαφθοράς, η τρομοκρατία , η γκρίζα πραγματικότητα των ΜΜΕ και το καινούριο που έρχεται μέσα από την ευρυχωρία των new media. Το προτελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου είναι αφιερωμένο στις ρεαλιστικές πολιτικές. Ο πολιτισμός και οι κρατικές πολιτικές. Οι περιβαλλοντικές πολιτικές, ιδωμένες υπό το πρίσμα της επένδυσης για το μέλλον. Η εξωτερική πολιτική, μικροψυχία και μεγαλοϊδεατισμός. Και για το τέλος η οικονομία, υπό το «Κλιντον-ικής» έμπνευσης δόγμα «It’s the economy, stupid!»Στην ακροτελεύτια ενότητα τεκμηριώνεται ο τίτλος της έκδοσης: «Οι κοινωνίες γεννούν το μέλλον τους και βρίσκουν τους ηγέτες που το εκφράζουν. Κανέναν μεσσία δεν χρειαζόμαστε πια. Η ελπίδα μας είμαστε εμείς. Εμείς οι ίδιοι». Με αυτήν την φράση ανοίγει και κλείνει η έκδοση «Δεξία- BLOG- Αριστερά, ελπίδα εμείς οι ίδιοι» του ανεξάρτητου βουλευτή Αρκαδίας κ. Πέτρου Τατούλη, ο οποίος καλεί τους «πολίτες να τινάξουν από πάνω τους το βόλεμα της συνήθειας, να τολμήσουν, να εμπιστευθούν το καινούριο, να πετάξουν πίσω στην εξουσία το κοκαλάκι της συνενοχής. Τι θα κερδίσουν; Θα πάρουν τη ζωή στα χέρια τους».
Αναρτήθηκε στο press-gr

Παιδεία, εκπαίδευση ή πτυχιοπωλεία;

Ας πούμε αλήθειες. Αλήθειες ωμές που μπορεί να πονάνε, αλλά πιθανά να θεραπεύουν και από πλάνες. Άλλος ένας διάλογος για την Παιδεία. Χωρίς ακόμα να έχουμε ξεκαθαρίσει για ποιο πράγμα θα διαλεχτούμε. Γιατί αν δεν ξέρεις το θέμα, ό,τι και να αποφασίσεις, θα είσαι εκτός θέματος.Θα μιλήσουμε για παιδεία; Φυσικά ποτέ ένας νόμος δεν μπορεί να επιβάλλει κανόνες απόκτησης παιδείας. Γιατί η παιδεία είναι βασική έννοια, και έχει κατά την ταπεινή μου άποψη, ως κυρίαρχο συστατικό την εθελοντική επιθυμία για απόκτηση γνώσης. Γνώσης που δεν είναι απαραίτητα χρηστική.Μήπως θα μιλήσουμε για εκπαίδευση; Δηλαδή μήπως θα μιλήσουμε για ένα σύστημα κανόνων που προδιαγράφουν καθήκοντα και υποχρεώσεις διδασκομένων και διδασκόντων, με σκοπό την εκπαίδευση του μαθητή, σε ένα προσανατολισμένο γνωστικό στόχο, που καταλήγει στην αποδεδειγμένη απόκτηση ικανοτήτων, για ένα σκοπό.Πρέπει πάντως να δεχτούμε, πως άλλο παιδεία, και άλλο εκπαίδευση. Εμείς στην Ελλάδα για ποιο πράγμα κάνουμε διάλογο; Για την παιδεία ή για την εκπαίδευση;Θα ήταν μάλλον... αστείο να απαντήσουμε ότι κάνουμε διάλογο για την παιδεία, έχοντας καταργήσει την αρχαία ελληνική γραμματεία, έχοντας ανύπαρκτη έρευνα, και με πνευματικό κόσμο κρυμμένο.Ας υποθέσουμε ότι κάνουμε διάλογο για το εκπαιδευτικό σύστημα, δηλαδή για την εκπαίδευση. Δηλαδή για να ορίσουμε κανόνες και υποχρεώσεις ΟΛΩΝ των συμμετεχόντων στο σύστημα, με σκοπό την άριστη εκπαίδευση των μαθητών σε συγκεκριμένο πρόγραμμα με συγκεκριμένο στόχο.Ο στόχος; Ποιος είναι ο στόχος; Οι σοβαροί λαοί θα απαντούσαν ότι: Φτιάχνουμε εκπαιδευτικό σύστημα που θα μπορέσει να εκπαιδεύσει τα στελέχη, που θα απαιτηθούν για την οικονομική και πνευματική ανάπτυξη της χώρας, όταν έρθει η ώρα της αποφοίτησης τους.Δηλαδή:1.- Προγραμματίζουν την εξέλιξη της κοινωνίας τους για τα επόμενα 5, 10, 20 χρόνια. Ο προγραμματισμός δεν ανατρέπεται κάθε τετραετία, ή με κάθε ανασχηματισμό. Είναι διακομματικά συμφωνημένος.2.- Με βάση το μοντέλο εξέλιξης που έχουν αποφασίσει να υλοποιήσουν, υπολογίζουν τον αριθμό των εργατών, των τεχνητών, και των επιστημόνων που θα απαιτηθούν ανά ειδικότητα.3.-Στη συνέχεια σχεδιάζουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα τέτοιο, ώστε την κατάλληλη στιγμή, να τους αποδώσει τα στελέχη που θα χρειαστεί η κοινωνία αυτή, για να προχωρήσει παραπέρα.Εμείς, προγραμματισμό δεν έχουμε (για διακομματικό προγραμματισμό, ντρέπομαι να αναφερθώ). Άρα, δεν γνωρίζουμε το στόχο. Δεν ξέρουμε δηλαδή πόσους οικονομολόγους θα χρειαστεί η οικονομία μας την επόμενη πενταετία, ούτε πόσους γιατρούς, ούτε πόσους δικηγόρους.Παρ΄ όλα αυτά εισάγουμε εκατοντάδες μαθητές σε πανεπιστημιακές σχολές οικονομικών σπουδών, ιατρικών σπουδών, νομικών σπουδών. Αν λοιπόν κάνουμε διάλογο για την εκπαίδευση:- Χωρίς γνωρίζουμε το στόχο για ποιο πράγμα θα συζητήσουμε;- Χωρίς να γνωρίζουμε τις ανάγκες για ποιο πράγμα θα αποφασίσουμε;Τι είδους εκπαίδευση θα σχεδιάσουμε; Τελικά μήπως ο διάλογος δεν γίνεται ούτε για την παιδεία ούτε για την εκπαίδευση; Συγχωρήστε με αλλά μάλλον αυτός ο διάλογος που γίνεται πάντα στη χώρα μας, και βαφτίζεται διάλογος για την εκπαίδευση είναι ένας διάλογος για να ρυθμίσουμε τους κανόνες λειτουργίας των ΠΤΥΧΙΟΠΩΛΕΙΩΝ.Εδώ είναι εύκολο να γίνει διάλογος, διότι δεν χρειάζεσαι να γνωρίζεις το στόχο, ούτε φυσικά τις ανάγκες. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κανονίσεις τον τρόπο λειτουργίας του πτυχιοπωλείου. Ε, διάολε δεν είναι και δύσκολο αυτό. Βάζεις έναν πρόεδρο στο διάλογο, ειδικό στο θέμα, και τι πιο καλό από ένα πρώην πρόεδρο πτυχιοπωλείου, φωνάζεις και τους συλλόγους των καταναλωτών (φοιτητών), οι οποίοι εκπροσωπούνται μέσω των πολιτικών τους καλύψεων (κόμματα), φωνάζεις και ενώσεις των υπαλλήλων (Σύλλογοι πανεπιστημιακών), μαζί και τους συλλόγους βοηθητικού προσωπικού (δάσκαλοι, καθηγητές), και όλοι μαζί αποφασίζουν τους τρόπους με τους οποίους τα πτυχιοπωλεία θα γίνουν αποδοτικότερα.Οι προτάσεις απλές και σαφείς:1.- Να μπορούμε να μπαίνουμε εύκολα στο κατάστημα.2.- Τα προϊόντα στα ράφια (μαθήματα), να είναι εύκολα προσβάσιμα.3.- Να μη χρειάζεται πολύ χρόνο (εξάμηνα), για να βρούμε αυτό που θα πάρουμε.4.- Να μη καθυστερούμε στην έξοδο.5.- Να μη πληρώνουμε για την πτυχιοκτησία.6.- Καλές αμοιβές για τους υπαλλήλους.7.-Μεγάλη διαφοροποίηση προϊόντων, ώστε να μην έχουμε ογκώδεις συλλόγους απογοητευμένων αγοραστών.Α, μάλιστα, τώρα το κατάλαβα. Διάλογος για πιο άνετα, εύκολα προσβάσιμα και ξεκούραστα πτυχιοπωλεία. Σε συνεργασία με τους πτυχιοκτήτες, με τους πτυχιοεξαρτόμενους επαγγελματίες, και τους πτυχιοπώλες!!!Σωστά. Τώρα ξέρω τι ψάχνουνε στο διάλογο. Ξέρετε, μου έκανε εντύπωση, η ανακοίνωση «Διάλογος για την παιδεία». Λέω, σοβαροί άνθρωποι, Υπουργοί, πρυτάνεις, πανεπιστημιακοί, είναι δυνατόν να κοροϊδεύουμε τόσο απροκάλυπτα την κοινωνία;

Του Ηρακλή Α. Σωτηράκη στο capital
Ο κ. Ηρακλής Α. Σωτηράκης είναι Επίκουρος καθηγητής ΤΕΙ Πειραιά


Αναρτήθηκε στο apneagr

Αφιερωμένη σε δημοσιογράφους κι όχι δημοσιοκάφρους, η συγκλονιστική μαρτυρία από τη μαρτυρική Γάζα, της φίλης Angela Lano

Ελάτε να δείτε τι συνέβη στη ΓάζαΤης Angela Lano *"Λιωμένο μολύβι", η ισραηλινή γενοκτονία εναντίον του Παλαιστινιακού λαού στη Λωρίδα της Γάζας πρέπει να μείνει στη συλλογική Μνήμη ως μια κτηνωδία, μια σχιζοφρένεια εναντίον της ανθρωπότητας.Η μικρή Λωρίδα της Γάζας είναι γεμάτη συντρίμμια και κρατήρες, από τους πυραύλους της πολεμικής αεροπορίας, του ναυτικού και του πυροβολικού των σιωνιστών.Τη διατρέξαμε από το νότο ως το βορρά: Rafah, Khan Younes, Abasan, Deir al-Balah, al-Bureij, an-Nuseirat, Gaza, Jabaliya, Beit Lahiyah..., και παντού είδαμε την καταστροφή σπιτιών, πολυκατοικιών με 15-18 ορόφους, τζαμιών, νοσοκομείων, σχολείων, δικτύων ύδρευσης, αστυνομικών τμημάτων, βιομηχανιών τροφίμων και υλικών οικοδόμησης, αγροτόσπιτων, λεωφόρων… Και βεβαίως δεν είχαν καλύτερη τύχη οι γεωργικές εκτάσεις, τα ελαιόδεντρα, τα αμπέλια, οι καλλιέργειες. Χιλιόμετρα γεωργικών καλλιεργειών καταστρεμμένες από τις μπουλντόζες, βουνά σκουπιδιών, πτώματα ζώων σε αποσύνθεση. Μια δυσοσμία που σου κόβει την αναπνοή.Τα λόγια δεν αρκούν να περιγράψεις το σενάριο μιας "πυρηνικής καταστροφής" μπροστά στα μάτια μας. Μιας καταστροφής που κινδυνεύει να επαναληφθεί, γιατί το Ισραήλ, ο σιωνισμός που χαρακτηρίζεται από εγκλήματα πολέμου, δεν έχει κουραστεί ακόμη από τις δολοφονίες αθώων. Τουναντίον, φαίνεται ότι ετοιμάζονται για μια άλλη επίθεση.Δεν υπάρχουν αμφιβολίες, αν είχαμε κάποιες, πως ο στόχος του “λιωμένου μολυβιού” ήταν η καταστροφή της Λωρίδας της Γάζας, η ζωή των Παλαιστίνιων στην καθημερινότητά τους. Βομβαρδισμοί πολιτικών δομών, κατοικιών, δημοσίων κτιρίων, σημαίνει τη θέληση για αφανισμό μιας ολόκληρης κοινωνίας, να «καθαρίσουν» ένα λαό, ένα έθνος.Υπήρχαν “τρομοκράτες” στο μέγαρο al-Andalus - 15 όροφοι με διαμερίσματα -, που κατάντησε μαυρισμένος σκελετός; Υπήρχαν “τρομοκράτες” στα σχολεία του ΟΗΕ; Υπήρχαν “τρομοκράτες” στα νοσοκομεία της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου; Υπήρχαν “τρομοκράτες” στα εκατοντάδες σπίτια που κονιορτοποιήθηκαν;Ελάτε να δείτε τι συμβαίνει στη Λωρίδα της Γάζας. Ελάτε να δείτε το έργο των εγκληματιών πολέμου Livni, Barak και Olmert. Ελάτε να δείτε τα παιδιά, που είναι πάρα πολλά και παντού, ν’ αναζητούν στα ερείπια των καταστραμμένων σπιτιών τους κάποιο αντικείμενο, ένα σχολικό τετράδιο, ένα βιβλίο, ένα αγαπημένο ρούχο, ένα παιχνίδι, ένα έπιπλο του δωματίου τους. Παρατηρήστε τα ενώ ψαχουλεύουν τα συντρίμμια, απαντήστε στο μεταδοτικό και γεμάτο κουράγιο και υπερηφάνεια χαμόγελό τους, ακόμη κι αν νοιώθετε ότι σας πνίγει η ανίσχυρη οργή μπροστά σ’ ότι αντικρίζετε. Ελάτε εδώ συνάδελφοι δημοσιογράφοι, που έχετε συνηθίσει στην καλοπέραση των μεγάλων ξενοδοχείων, από τα οποία μας ενημερώνετε καθημερινά για τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας. Ίσως, αν γυρίσετε ανάμεσα στον πληθυσμό και ακούτε λιγότερο τα ψέματα του Ισραήλ, καταλάβετε που βρίσκεται το άδικο και που η αλήθεια για τα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας και την παραβίαση του διεθνούς δικαίου.


Αναρτήθηκε στο sibylla