Τρίτη 24 Απριλίου 2012

«Πού πας ρε φίλε τέτοια εποχή;»

Συνέντευξη του Κυριάκου Μαντούβαλου στον Νίκο Μποζιονέλο και στο soccerplus.gr



Ο Κυριάκος Μαντούβαλος είναι συνάδελφος (αθλητικογράφος) και φίλος. Ομολογώ ότι δεν περίμενα ποτέ από μια 29χρονη προσωπικότητα να κατέλθει στις προσεχείς εκλογές και εξεπλάγην όταν διάβασα το όνομα στις λίστες των υποψηφίων της Β’ Πειραιά με το ΠΑΣΟΚ. «Πού πας ρε φίλε τέτοια εποχή;» ήταν η απορία. Αυτό και άλλα ερωτήματα του θέσαμε και μας απάντησε, στον πληθυντικό όπως ορίζει το… συνεντευξιακό savoir vivre!

Διαβάστε τη συνέντευξη:








- Υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στην Β’ Πειραιά. Γιατί;

-«Γιατί τώρα είναι η στιγμή που πρέπει όλοι να καταθέσουμε όλες μας τις δυνάμεις, να βάλουμε τα χέρια μας για να τραβήξουμε κουπί. Γιατί αν και τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, αισθάνομαι ότι είμαστε έτοιμοι να λειτουργήσουμε με γνώμονα την αλήθεια κι όχι το συμφέρον. Γιατί πρέπει να αλλάξουμε μαζί όσα είδαμε ότι ήταν λάθος στην πορεία όλων αυτών των χρόνων. Πρέπει να τα καταφέρουμε. Κι αυτό δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας μόνος του. Να πιαστούν όλα τα χέρια μαζί, πράσινα, μπλε, κόκκινα, λαχανί, πορτοκαλί, μαύρα, κίτρινα, ροζ και να προχωρήσουμε. Να το κάνουμε όμως με την ίδια ειλικρίνεια και την ίδια σαφήνεια. Δεν γίνεται αλλιώς…».

- Οι νέοι όμως έχουν αρνητική γνώμη για την πολιτική...

- «Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Οι νέοι δεν έχουν αρνητική γνώμη για την πολιτική. Έχουν αρνητική γνώμη για τους πολιτικούς και για κάποιες αποφάσεις που πάρθηκαν. Βλέπω όμως ότι αυτή η κρίση έκανε τους νέους να στρέψουν το βλέμμα τους προς την πολιτική. Τώρα βιώνουμε την αμφισβήτηση, στη συνέχεια ευελπιστώ να έλθει η αποκατάσταση. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από όσους αμφισβητήθηκαν. Πολύ περισσότερο από αυτούς που δικαίωσαν όσους τους αμφισβητούσαν. Κι εγώ είμαι ένας από αυτούς που δεν μου άρεσαν πολλά από αυτά που έβλεπα. Κι όταν λέω πολλά, εννοώ και από τις αποφάσεις που λαμβάνονταν και από τον τρόπο εκδήλωσης των αντιδράσεων. Γι’ αυτό και πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με τα κοινά. Γι’ αυτό καλώ και όποιον έχει κάτι να πει, να συμμετάσχει στον δημόσιο διάλογο, να προτείνει λύσεις. Μέσα από αυτή την διαδικασία θα γίνει η ανανέωση. Κι η ανανέωση θέλει πολύ δουλειά για να γίνει. Δεν παρέχεται, δεν ορίζεται».

- Είστε υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει το ΠΑΣΟΚ του αύριο, από το ΠΑΣΟΚ του χθες που κυβέρνησε και κατηγορείται (ακόμη κι από πρώην ψηφοφόρους του) ότι μας οδήγησε ως εδώ; 

«Το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας στην κρισιμότερη καμπή της μεταπολεμικής ιστορίας. Θα μου επιτρέψετε να θεωρώ ότι το ΠΑΣΟΚ φέρει την ευθύνη που του αναλογεί καθ’ όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης, δεν είναι όμως αποκλειστικά υπεύθυνο. Οι χειρισμοί που έγιναν από τη Νέα Δημοκρατία κυρίως την πενταετία 2004-2009 ήταν λανθασμένοι. Και οι λανθασμένοι χειρισμοί οδήγησαν σε τραγικά αποτελέσματα. Ξέρετε, βλέπω ανθρώπους που λένε «Ας είναι καλά ο Καραμανλής, φάγαμε ψωμί αυτή την πενταετία». Και τους απαντώ, ναι φάγατε ψωμί, μόνο που ήταν το ψωμί των παιδιών σας, των παιδιών μας. Ειλικρινά όμως δεν θέλω να σταθώ παραπάνω στο παρελθόν. Θέλω να πάμε μπροστά. Και πιστεύω, ως πολίτης ότι μπροστά μας είναι η συγκυβέρνηση, αυτό θέλει ο κόσμος. Θέλει να ενώσουμε τα καλά μας στοιχεία αριστεροί και δεξιοί, Πασόκοι και Νεοδημοκράτες και να βγάλουμε τη χώρα από την στενωπό. Πιστεύω λοιπόν ότι το ΠΑΣΟΚ είναι πιο ώριμο και ποιο έτοιμο για σύμπραξη, ώστε να αναλάβει την ευθύνη σχηματισμού κυβέρνησης».

- Β’ Πειραιά λοιπόν… Κερατσίνι, Κορυδαλλός, Νίκαια, Πέραμα, Σαλαμίνα...

- «Ρέντης, Αμφιάλη, Ταμπούρια… Κοιτάξτε, στην Β’ Πειραιά τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Στη “ζώνη” στο Πέραμα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν να κάνουν μεροκάματο 3-4-5 μήνες. Η εκ περιτροπής εργασία, οι ατομικές συμβάσεις, η ημι-απασχόληση, άρα και η ημι-πληρωμή είναι η καθημερινότητα όσων εργάζονται, γιατί η ανεργία η οποία χτυπάει κόκκινο είναι δυστυχώς –πλέον- κοινωνική παράμετρος. Ο φόβος για το αύριο δεν περιγράφεται. Τα παιδιά σκέφτονται να αφήσουν το σχολείο να πάνε να δουλέψουν, αλλά και πάλι που; Οι νέοι που σπούδασαν, ονειρεύτηκαν, κοπίασαν βλέπουν μπροστά αδιέξοδο. Οι οικογενειάρχες βλέπουν κάθε μήνα να μπαίνουν στο σπίτι λιγότερα λεφτά και περισσότερα έξοδα. “Και τι να πεις στο παιδί, και τι να πεις στον άνεργο και τι να πεις στον συνταξιούχο;” με ρωτάνε… Ξέρω τι δεν θα πω. Δεν θα πω ψέματα. Δεν θα τάξω, δεν θα υποσχεθώ, δεν θα κλείσω το μάτι λέγοντας, “δεν βαριέσαι ας πέσουν τα ψηφαλάκια τώρα και βλέπουμε μετά”… Δεν βλέπουμε πλέον, προχωράμε στο σκοτάδι, αναζητώντας το ξέφωτο. Είμαι εδώ να πορευτούμε ως εκεί».

- Τρεις λόγοι για τους οποίους καλείτε τους πολίτες της Β’ Πειραιά να σας δώσουν τον έναν από τους τρεις σταυρούς που δικαιούνται στις εκλογές της 6ης Μαΐου;

- «Η πρώτη απάντηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι: γιατί θα τους έχω στο νου μου. Θα έχω στην έννοια μου τους συμπολίτες μου. Δεύτερον γιατί έχω όρεξη, ιδέες –υλοποιήσιμες ιδέες- για να κάνουμε βήμα-βήμα την μετάβαση μας στη νέα Ελλάδα. Την Ελλάδα που δεν θα θέλουμε να φύγουμε από αυτήν, την Ελλάδα που δεν βρίζουμε, που δεν κατηγορούμε. Γιατί η Ελλάδα είμαστε εμείς. Από το δικό μας χέρι περνάει το να βγούμε από το τούνελ. Τρίτον, γιατί η Β’ Πειραιά που είναι η πιο ντόμπρα περιφέρεια της Ελλάδας και γιατί με τους ανθρώπους της μιλάς και σε ακούνε. Επικοινωνείς με τους ανθρώπους αυτούς! Επειδή λοιπόν πιστεύω ότι στα 29 μου χρόνια μπορώ να αφουγκραστώ, να αναλύσω και να προωθήσω τις γνώμες, τις απόψεις και τις ιδέες τόσο των νέων όσο και των παλιότερων γενεών, ζητώ τη δυνατότητα και την εμπιστοσύνη τους για να το κάνω. Κι όπως λέω στους φίλους μου θα τα καταφέρουμε… Μαζί στα “δύσκολα”».